ZIJNE GESCHIEDENIS
Den 6n Maart 1918, om 5 uren, na dagenlange nauwkeurige voorbereiding en bijzondere oefening, begonnen de Duitschers hun aanval op de stellingen van den Reigersvliet, ten Noorden van Diksmuide, die door 210 man van het 5e Lansiers, onder ‘t bevel van Commandant Brennet, waren bezet.
Het bombardement, dat den aanval voorafging, was uiterst hevig: de onbeduidende schuilhokjes, in den doordrenkten grond, lagen aldra overhoop; de telefoonverbindingen waren verbroken.
De Duitsche aanvalstroepen uitgekozen « stosstruppen » van drie verschillende regimenten, waren onder de dekking van het bombardement tot aan onze prikkeldraadnetten geslopen en hadden er bressen in geknipt. Weldra rukten zij vooruit. De kleine posten, schier geheel vernield door het bombardement en van alle kanten bestormd, vielen in de handen van den vijand, na epische gevechten, soms man tegen man en met den dolk.
Doch de veldwacht, die door eenige mannen en een mitrailleuse wordt verdedigd, houdt stand.
Te 6 u. 30 komt er onverhoopte hulp: de patrouilleurs der Cavaleriedivisie (5 man per regiment cavalerie en bataljon Karabiniers-wielrijders). Er wordt besloten tot den tegenaanval : één man tegen twintig; doch wij moeten ruimte winnen en den vijand misleiden. Een handvol mannen springen in de loopgraaf die de Duitschers, op honderd meter van de veldwacht hadden veroverd; zij nemen 19 Duitschers gevangen, bemachtigen een mitrailleuse en bezetten de loopgraaf.
Dit was het begin van de overwinning, die door de bijgeroepen Jagers te paard zou voleindigd worden door een kranigen tegenaanval, welke hun weinig verliezen kostte.
Het 5e Lansiers, daarentegen, was erg beproefd geworden.
Verliezen aan officieren: 2 gekwetsten, 2 vermisten (waarvan 1 gekwetste);
Soldaten: 11 dooden in onze linies, 41 gekwetsten;
Vermisten: 112, met inbegrip van de dooden en gekwetsten in de door de Duitschers bezette linies.
‘s Avonds na het gevecht, keerden 39 man op de 210 terug in het piket-kantonnement.
21 individueele vermeldingen getuigen van de dapperheid van de verdedigers der veldwacht van den Reigersvliet, op 6 Maart 1918.
Zijne Majesteit de Koning gaf aan het 5e Regiment Lansiers de toelating om op zijn standaard den naam « REIGERSVLIET » te schrijven « ter herinnering aan zijn schitterend gedrag in het gevecht van 6 Maart 1918 ».