Terug naar index jaarjournaal 1996
Terug naar index jaarjournaal 1996
Terug naar index jaarjournaal 1990
Kunstenaar Romain Vergult (°Boom 1932 +Reet 2011) exposeerde van 6 tot 8 april 1990 in het lokaal van kindertheater Piep aan de Plantsoenstraat in Boom.
Digitaal beschikbaar.
De originele videofilm maakt deel uit van het jaarjournaal 1990 van het gemeentelijk filmarchief en wordt bewaard bij de Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw.
Terug naar index jaarjournaal 1990
Vernissage tentoonstelling Tuur Roggen (schilder) en Koen Roggen (fotograaf) met muzikaal intermezzo Guy Kerstens en voordracht Katrien Roggen. (9 februari)
De originele videofilm maakt deel uit van het jaarjournaal 1990 van het gemeentelijk filmarchief en wordt bewaard bij de Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw.
Diverse kunstenaars toonden hun werk van 24 augustus tot 5 oktober 1997 in de wijk Noeveren in Boom. Het ‘Kunstproject Noeveren 1997’ kadert in de reeks ‘Tuinen Tonen’ en was de derde editie. Namen deel aan het project: Philip Aguirre, Gery De Smet, Frans Gentils, Joris Ghekiere, Diego Joosten, Jan Kempenaers, Beatrijs Lauwaert, Lieven Paelinck, Merlin Spie en Patrick Picarelle. De film werd gerealiseerd door Film- en Videogroep BOCAM. Het kunstproject kwam tot stand met de medewerking van het gemeentebestuur BoomTuinen Tonen
De originele videofilm maakt deel uit van het gemeentelijk filmarchief en wordt bewaard bij de Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw.
Op 22 april 1997 stelde Romain Malfliet (°1910 +2006) tentoon in de Lombaertszaal van het gemeentehuis in Boom. Door zijn vriend-kunstenaar Albert Van Bulck (°1915 +1988) kreeg Malfliet, afkomstig van het Waasland, aandacht voor Boom en in het bijzonder de steenbakkerijen. In de film wordt Malfliet en zijn dochter geïnterviewd door Framar Rongé (+ 5 augustus 2019) die actief was bij Bocam (nu Boomse Film Studio’s BFS). De Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw bezit werk van Malfliet.
De originele videofilm maakt deel uit van het jaarjournaal 1997 van het gemeentelijk filmarchief en wordt bewaard bij de Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw.
Paula Van Aken (°1924 +2012) was het Booms dialect meester als geen ander. Ze sprak het niet alleen vlekkeloos uit maar wist het ook nog eens te verwoorden. Dat bewees ze met haar ‘Kindertoad oem noeët ni te vergete’. Paula was een zeer getalenteerde dame die naast haar passie voor het Booms dialect mooie aquarellen schilderde en zich ook als virtuoos in de kalligrafie ontpopte. In 2009 exposeerde ze nog op 85-jarige leeftijd in het WZC Den Beuk waar ze sinds 2008 verbleef.
Als eerbetoon publiceren we hier graag haar ‘kindertoad’:
Langen toad geléje, ‘k was nog ne kloane snotter in een ôs in een root van de Kapellestroat, tisse de Bosstroatloa en d’aa Sint-Annakapel. ’t Was er goe leive want de mense zoate mee-ieën nog iet in. Welle woeënden er tisse de geleige[1].
Vlak veur ons deer, oan den overkant van de stroat was er de plèts[2] woar den andstieën gemokt wier. Da gebeerde deur een ploeg mee ne stieënmoaker, ne jèroepzetter[3] en twieë afdroagers[4]. Ze droege ne stroeëjen oed want ze waa eule velleke wit ave, brôn was dan nog zoeë gieën mode. ’t Was èt wèrke moar ze mokte toch oeëk veul plezier. Mee Sinte Pieëter beveubeld, dan was et fieëst. Dan wier de stieënmoakerstafel versierd mee vlaggeskes en papiere bloeme. D’afdroagers en de jèroepzetter kochten van de centen die ze van eule pree gespoard aa e stoeëpke jenever veu de stieënmoaker, da was meestal ne goeie lèbbe.
Achter ons ôs, w’aa e koerke van ne veuschoeët groeët mee a mierke rond, stonne de lèzzes[5]. Soems oeërde we ne voerman vloeken as z’n pjèd weer ’s nie verôt waa of as er ne wagon mee stieëne neffe de route terecht kwam. De Wannes kost er et beste weg mee. Dan vloge de klanke van de “godvers” in ’t rond da ge ’t tot oan ’t school van “Den Hoek” kost oeëre.
Dér woaren een poar goei gekende staminees: Stans De Sleiger, Miel De Brôn, Roos de Fonne, Rosse Charel en de Fremmer. Et woare stik veu stik deftege café’s moar wa wilde, oep de geleige wier er èt gewèrkt en in de stieënoves was ’t gloeiend ieët en vloog er veul stof da moest deugespield wèrre mee nogal veul bier. Doa bleef wel ’s ne zatte plodden ange, moar de bazin wist er over ’t algemieën eure weg wel mee. As ‘m te veul van z’n perètte[6] mokte, pakte ze ‘m boa zoane schabbernak en zetten ‘m gewoeën oep stroat.
’s Zondags zoaten er veural de dôvemelkers die tegenieënoep oan ’t stoefe woare da zelle den besten dôver en ’t rapste dôvinneke aa. Moar oeëk Merie van ’t Krôke van schôn over ons die ging mee eure moat[7] in den achternoen, eur pintje drinke. Ze nam euren boteram mee en da “Bockske” d’rboa von ze zoeë lekker, nog beiter dan ne kave pla. Ze was fieër mee eur krollekes want z’ aa just in de weik ne permenant loate zette. In dieën toad moeste doaveu nog bekan nen ieëlen dag onder ’t machien van de coiffeur zitte en ’t was oeëk ’n dier affeire[8].
De zondag was et oeëk echt zondag en spelde we nie oep ’t geleig. Mee ons zondagse klieëke oan, ’n fris gestesseld en gestreke schortje, witte kasen en lakéje schoentjes zoate w’ in de veurnoen oep den dèrpel van ons ôs. Dan kwam ne schipper mee ’n zwètte klak en een groeëte mand oep zoane velo lost de stroat en verkocht krekele, krabben en gernout. Oa mètte mee e pintje de krekels en goot ze in e tipzakske. Welle krege van ons moe een stopnelle en zoeë peterden w’ in de krekels, verzichteg oem niks te loate verlore goan. ’t Was et besten ete dat er beston.
Soems kwam er een velokoers verboa. Et zèlle dan wel nie de groeëte coureurs van de ronde van Frankroak geweest zoan gelèk nen Bonduel, Felicien Vervaecke, Romain en Sylveer Maes, moar et was toch spannend die steksen[9] bergoep van de Bosstroatloa. Veur ons, de soot, was et wel interessanter dat de Mecheleir ôt de grientewinkel mee ne kèrf mee note rond kwam, tien veu ne frang, enfin een pint koste dan oeëk moar e frangske.
Den dèstag of de vroadag, de kapel was dan ope, moechte we van ons moe boa Plien den Elleman een kèès goan koeëpen oem veu ’t bèld van Sint-Anna oan te steke. Welle leesde dan ’t gebedeke da we van ons groeëtemoe gelieërd aa, die kenden et dan weer van eur peit. Et was nog wel in schoeën vloms:
Heilige Anna,
Bewaar mijn huis van vuur en vlammen,
Houd de dieven van de deur,
Zet er uw heilige engelen veur.
Soems vergoate we wel ’s de cent in den offerblok te steke, die verôsde dan deurgoans na de snoepwinkel van Martha. In de chikelat zoate podderèttekes[10] van de filmsteire en de coureurs. De meskes wisselde z’ onderieën ôt mee de joenges. Langen oasem[11] dierve we nie koeëpe want doar aa z’ons vervei[12] veu gemokt. As we dieë zaa binneslikke kosten ons dèrmen oanieën plekke.
Ieëne kieër in ’t joar kwam er ne pottefeir[13]. Die placeerde z’n oage tissen twieë ôzen in oem keitels te lappe, leipels en verkette te vertinne of ne nieven boeëm[14] in ne moeër[15] te lasse. ’t Was alle joare de moeite oem vroem te zien. Messen en scheire slèpe deed dan weer de schèresliep oep nen andere kieër; dieë kwam mee e ferm versierd stoeëtkerreke.
Ik oeër de stroatzangers nog mee eule liekes woar de groeëte mense snottebelle moeste veu blète. Welle koste ze rap meezinge. We kende ze beiter dan ons les van ’t school. De voddemarchand kwam sewoale rond. As de zak mee vodde vol genoeg was -oa woog ze mee nen essel[16]– krege we van dieë vent ne jojo of e zakske èrembolle[17] of een springkoeër.
Die kinderspele: pidot[18], pèrekinkele[19], mee d’ èrembolle stoake, in de springkoeër springe mee overgeleverde of zelfgemokte liekes. Ik vroag et moa af of de soot naa nog zoeëveel plezier moake? Was er nog een schoeënder sport as oep de zandploan bove den Batterdo ons zelfgemokte vliegers oep te loate? ’ t Wier nen echte wedstroad oem de schoeënste en dieë ’t rapst de loecht in was. Trottinettekoers of rieëpekoers: ’t kost nog allemoal want oep stroat woaren er bôte de velo’s, stoeëtkaar en kaar-en-pjèd ne zeldzoamen otto of motcyclette.
Die kloan veurvallekes, ’t is onvergetelek! ’t Was goe, ’t was schoeën en mee ’n bètje poan in ’t pitteke van moan èt denk ik oe gelikkeg ik was mee al die simpele dinge.
En dien toad komt spoateg genoeg noeët nie mieër vroem.
[1] steenbakkerijen
[2] groot plein waar de handsteen werd gemaakt en te drogen gelegd. Bedoelen we plaats, dan zeggen we plek
[3] de “aardeopzetter” plaatste de klei op de steenmakerstafel. In een andere context noemen we klei altijd potsjèr
[4] de “afdragers” legden de gevormde steen op de “plèts” in rijen naast elkaar
[5] overdekte droogloodsen
[6] kabaal maakte
[7] zowel vriend als vriendin;ook collega (ploegmaat)
[8] kostelijke of dure zaak
[9] steile
[10] fotootjes
[11] kauwgom
[12] bang
[13] ketellapper die ook andere klusjes deed; gezegde “zoeë zwèt as ne pottefeir”
[14] bodem
[15] waterketel
[16] unster, weegtoestel met een veer
[17] knikkers
[18] variant op verstoppertje spelen
[19] in perk hinkelen
Op 31 januari 2014 ging in het Cultureel Centrum De Steiger in Boom de première door van de promotiefilm ‘De Rupelstreek, een eigen verhaal’. De film werd gemaakt door Serge Leurs die o.a. de VTM-reeks ‘Ons Geluk’ produceerde. Leurs was blij met het resultaat en beschreef het filmpje als volgt: ‘Ik heb er een warm-menselijke film van willen maken. De hoofdpersonages worden geïnterviewd in de beslotenheid van hun leefkamer waardoor alle aandacht gaat naar hun verhaal en de kijker wordt meegevoerd in de intimiteit van het gesprek.’
De originele videofilm maakt deel uit van het gemeentelijk filmarchief en wordt bewaard bij de Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw.
Aan de familie Haesaerts danken we het gemeentelijk park van Boom. Onder impuls van de Boomse schepen Benjamin Haesaerts (°1872 +1934) werd in 1928 het park aangekocht van de adellijke familie Cardon de Lichtbuer. Zijn zonen Paul (°1901 + 1971) en Luc (°1899 +1962) ontwierpen het park zoals we het nu nog grotendeels kennen. De Franse tuin met beelden van Minne, Wijnants en Wouters maar ook het parkpaviljoen werden door de gebroeders Haesaerts ontworpen. De familie Haesaerts bewoonden ooit een imposant herenhuis aan de Tuyaertsstraat. Paul Haesaerts ging na enkele omzwervingen in Brussel wonen. Hun talent was quasi onbegrensd. Luc Haesaerts droeg een karrevracht aan titels mee: Doctor in de Rechten, Doctor in de Wijsbegeerten. Advocaat bij het Hof van Beroep. Ere-directeur van het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel. Ere-Professor bij het Instituut voor Architectuur van het Ter Kamerenbos te Brussel. Ere-professor aan de Muzikale Kapel van koningin Elisabeth. Ere-Voorzitter van de Universele Vereniging van de wetenschappelijke film. Lid van de ‘Académie Picard’. Paul Haesaerts schreef ook diverse boeken waaronder ‘Sint-Martens-Latem, gezegend oord van de Vlaamse kunst’, een vertaald werk uit 1966 (hun voertaal was Frans) dat in de bibliotheek van Ten Boome is te raadplegen. Daarnaast was hij ook nog eens cineast (kunstschilder) en maakte hij een kortfilm van Pablo Picasso die hij in zijn studio in Vallauris ging opzoeken. Op 6 april 1966 werd een ‘Ten Huize van…’ gewijd aan Paul Haesaerts.
De film duurt meer dan 54 minuten en maakt deel uit van het gemeentelijk filmarchief en wordt bewaard bij de Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw.
Op 24 april 1999 werd het kunstproject ‘Overbruggen’ plechtig geopend. Aan het samenwerkingsproject tussen de gemeenten Boom en Willebroek namen tal van lokale kunstcoryfeeën deel.
Beeldende kunstenaars: Geert Bisschop, Els Ceulemans, Frie J. Jacobs, Sven t’Jolle, Ria Verhaeghe, Lif Reymer, Angelo Vermeulen, Filip Verreyken, Jörgen Voordeckers en Shanglie Zhou. De film werd gerealiseerd door de Boomse Filmclub Bocam.Het succes van het project mag zeker ook de verdienste genoemd worden van de schepenen van cultuur van Willebroek en Boom en cultuurfunctionarissen Griet Ivens en Alex Ramael. De film werd gerealiseerd door de Boomse Filmclub Bocam.
De originele videofilm maakt deel uit van het gemeentelijk filmarchief en wordt bewaard bij de Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw.
Terug naar index jaarjournaal 1996
Op 6 september 1996 exposeerde kunstenaar Gaston Relens in de Lombaertszaal van het gemeentehuis. Gaston Relens werd opgevoed in Hofstade. Na zijn opleiding als koperslager volgde hij avondlessen tekenen en schilderen aan de Academie van Mechelen. Nadien vervolmaakte hij zijn opleiding aan de Academie van Brussel. Hij werd geboren in Mechelen (°1909) en overleed te Schaarbeek, waar hij ook woonde, op 4 juni 20111Bron: Wikipedia
De originele videofilm maakt deel uit van het jaarjournaal 1996 van het gemeentelijk filmarchief en wordt bewaard bij de Geschiedkundige Studiegroep Ten Boome vzw.